Larissa in Zuid-Afrika (Blog)

Voor ik naar Zuid-Afrika vertrok werd er tegen mij verteld dat ik de taak van de vorige stagiaire kon overnemen. Zij was vrijwilligerscoördinator, had veel taken en leuke activiteiten om te organiseren en sliep in een ander huis (op hetzelfde terrein) in een eigen kamer.
Ik ging toen met dat idee naar Zuid-Afrika, daar aangekomen was dit niet het geval. Dit vond ik jammer en zag het eigenlijk niet zitten elke vijf weken nieuwe kamergenoten te krijgen. Als ik nu terug kijk, viel het heel erg mee. Het is heel erg leuk om met de vrijwilligers van verschillende nationaliteiten samen te wonen. En je krijgt een speciale band als je de kamer deelt. En over het algemeen krijg je een goede band met de vrijwilligers omdat je 5 weken lang 24/7 met elkaar omgaat.
In mijn eerste weken had ik één kantoor dag, drie dagen sportles geven en 1 dag lesgeven op de basisscholen in de townships. Het werken met de kinderen is geweldig, wat vooral heel leuk is, is dat je ze elke week weer ziet en ze ziet groeien in hun sportvaardigheden. Ze zijn altijd zo vrolijk en in om te dansen! Ik ben echt van ze gaan houden.
Op de helft van de scholen zitten Afrikaanssprekende kinderen, hun Engels is over het algemeen goed en de Afrikaanse taal lijkt veel op Nederlands. De kinderen vinden het geweldig als ze erachter komt dat jij ze kan verstaan. Op de andere scholen zitten Xhosa-sprekende kinderen, hun Engels is over het algemeen slechter, bij deze scholen leer je op een andere manier lesgeven door de taalbarrière.
Tijdens de kantoordagen werkte ik aan mijn schoolopdrachten. Van Nick Mould kreg ik en een studiegenoot de taak een holiday camp te organiseren en later nog een toernooi op de drie dinsdag scholen. Tijdens het organiseren kreeg je veel vrijheid om het zelf in te vullen. We konden alle vrijwilligers inzetten om te helpen, ik vond het heel leuk bezig te zijn met hun kwaliteiten en deze zo goed mogelijk neer te zetten om de kinderen het juiste aanbod te bieden. Elke dag tijdens de holiday camp kwamen er meer kinderen opdagen, we begonnen met ongeveer 150 kinderen en de laatste dag waren er 200 kinderen. De laatste dag was een toernooi met leuke prijsjes voor de winnende teams. Het was heel gaaf om het resultaat te zien en te horen dat iedereen het ontzettend naar hun zin heeft gehad. En dat de kinderen op een sportieve manier zijn bezig gehouden, in plaats van op straat te hangen en in contact te komen met de gevaarlijke dingen in de townships, zoals bijvoorbeeld criminaliteit.
In november hebben wij een toernooi georganiseerd voor de drie dinsdag scholen. Ook hier hadden we veel vrijheid en hebben het hele programma ingevuld en gemaakt. Het was leuk om het coach seizoen af te sluiten met een aantal scholen waarmee we drie maanden hebben samengewerkt.
Ik vond wel in het begin dat we vrij weinig waren betrokken in het bedrijf, dit heb ik aangegeven en sindsdien heb ik de vergaderingen elke ochtend bijgewoond. Ik had hier weinig inspraak maar het was heel fijn meer inzicht te krijgen in wat de organisatie allemaal doet!
Wat ik heb gemerkt is dat als je meer wilt doen voor ze, dat je echt initiatief moet tonen. Ze verzinnen dan leuke opdrachtjes om te doen. Zo heb ik een artikel geschreven over de holiday camp en een vijf-weekse 5 a side mini league georganiseerd. Deze mini league had teams uit een rijkere buurt in Port Elizabeth maar ook teams uit de townships.
Mijn hoofdopdracht voor school werd een fundraise project. Deze heb ik opgezet en zoveel mogelijk het woord proberen te verspreiden. Door twee acties is er al aardig wat geld opgehaald. Het fundraise project heet ‘Change a Child’s Life’ en haalt geld op voor kinderen die gemotiveerd en getalenteerd zijn in sport en educatie. Dankzij United Through Sport gaan zij naar een high school die meer biedt en kwalitatief veel beter is dan een high school uit hun township. Het geld dat is opgehaald door Change a Child’s Life is gebruikt voor hun dagelijkse transport en heeft hun boeken betaald. Dit geld gaat specifiek naar 15 kinderen die deze ondersteuning meer nodig hebben dan andere. Het is gaaf om te zien dat wat ik heb gedaan ook echt iets heeft veranderd in hun levens. De medewerkers waren altijd bereid om te helpen en gaven advies waar nodig.
Wat ik wel jammer vond was dat United Through Sport ons zagen en behandelde als een vrijwilliger en niet als onderdeel van het team. Voor de rest ben ik enorm verbeterd in Engels en heb ik een hele goede ervaring gehad waarin ik veel heb geleerd. Het heeft mij veel inzichten gegeven over het leven in Zuid-Afrika en mij veel geleerd over hun cultuur. Ook het samenwonen met leeftijdsgenoten uit Europa en Amerika heeft mij veel geleerd over hun cultuur, normen, waarden en gewoontes.

De zeven maanden in Zuid-Afrika heeft mij heel bewust gemaakt over het leven daar en de armoede, maar ook veel rijkdom. Het is bizar hoe je huidkleur zoveel bepaalt over de loop van je leven, het heeft enorm gemotiveerd om een verandering te zijn in het leven van de kinderen. Daardoor ga ik nog steeds verder met ‘Change a Child’s Life’ en zet ik evenementen op in Nederland om geld op te halen. Ik weet dat ik nog veel support krijg vanuit UTS Zuid-Afrika, en UTS Holland helpt mij ook heel erg met het opzetten hiervan.